قرآن مبین
قرآن مبین

قرآن مبین

رمضان و سفره های افطاری مجلل

رمضان به روزهای گرم تابستان، حال و هوای تازه ای بخشیده است.

هرچند روزهای طولانی و گرم، انجام فریضه روزه داری را کمی دشوار کرده و عده ای از مردم شهر ما را ناچار کرده تا در مقابل نگاه دیگران، آب گوارا بنوشند و یا خوراکی تناول کنند.

گویا نگه داشتن حرمت این ماه بزرگ هم برای عده ای سخت شده که اینگونه عمل می کنند.

 
افطاری مجلل

رمضان به روزهای گرم تابستان، حال و هوای تازه ای بخشیده است. هرچند روزهای طولانی و گرم، انجام فریضه روزه داری را کمی دشوار کرده و عده ای از مردم شهر ما را ناچار کرده تا در مقابل نگاه دیگران، آب گوارا بنوشند و یا خوراکی تناول کنند. گویا نگه داشتن حرمت این ماه بزرگ هم برای عده ای سخت شده که اینگونه عمل می کنند.


افطاری مجلل

هرچند حرف و سخن در این رابطه بسیار است اما در این نوشتار قصد پرداختن به این موضوع را نداریم. آنچه در این جا مورد نظر است، بیشتر به روزه داران مربوط می شود. روزه داران عزیزی که در این روزهای گرم، سر بر طاعت عبد متعال خم کرده و فرزندان کوچک خویش را هم به روزه داری تشویق می کنند و از هیچ حمایتی در این راستا دریغ نمی ورزند. اما این روزه داری های سخت در روزهای طولانی موجب شده تا تعداد مهمانی های افطاری هم، کمی نسبت به گذشته کاهش داشته باشد. دلیل آن هم می تواند سخت شدن روزه داری برای روزه دارانی باشد که دوست دارند افطاری بدهند و اعضای خانواده، اقوام و دوستان خویش را به مهمانی دعوت کنند. از طرف دیگر علاقه مندی عده ای از افراد جامعه ما به دادن افطاری های مجلل، موجب شده تا سایرین از دعوت مهمان به افطار رمضان، اجتناب کنند.

وقتی اغلب زندگی ها به سمت آپارتمان نشینی کشیده شد، رفته رفته تعداد مهمانی های فامیلی و انجام صله رحم کمتر شد. به طوریکه در حال حاضر تجربه یک مهمانی در خانه ای ویلایی و صرف غذا در مکانی به نام حیاط برای خیلی ها به موضوعی هیجان انگیز و دوست داشتنی بدل شده است.

این در حالی است که بزرگان دین ما در رابطه با ثواب دادن افطاری، سخنان فراوانی را در قالب روایات ارائه داده اند. اینکه افطاری بدهید حتی به دانه ای خرما. اما آنچه ما با آن مواجه هستیم فاصله بسیاری دارد با این سخنان و آنچه از لسان اهل بیت و پیامبر اکرم(ص) به ما رسیده است

به همین دلیل افرادی که به لحاظ امکانات مالی مشکلی ندارند به برگزاری مهمانی در رستوران و یا تالارهای این شهر می پردازند. در ماه رمضان هم این موضوع به وفور دیده می شود. برگزاری افطاری های تجملی و با تشریفات فراوان در بهترین سالنهای پذیرایی با هزینه ای بالا، که اغلب صفا و صمیمتی هم ندارد و صرفا مجلسی رسمی است که مهمانها با رعایت قوانین خاصی در انتخاب لباس و ...در آن شرکت می کنند و به سرعت هم به اتمام می رسد و صفا و صمیمیت خاصی در آن یافت نمی شود و چنگی هم به دل مهمانان نمی زند.

به هر حال آنچه مشخص است اینکه برگزاری مهمانی در تالار و رستوران اشکالی ندارد ولی آنچه مهم است افزایش تشریفات و مسائل تجملاتی است که موجب می شود تعدادی از افرادی که علاقه به دادن این مهمانی ها دارند با شرکت در مراسم های این چنینی، از اینکه بخواهند عده ای را در فضای ساده و کوچک خانه خویش به افطاری دعوت کنند، خجالت بکشند و یا اینکه با دیدن مراسم های تشریفاتی، آنها هم دوست داشته باشند که اینگونه مهمانی بگیرند ولی چون توانایی آنرا ندارند مجبور می شوند منصرف شوند. این در حالی است که بزرگان دین ما در رابطه با ثواب دادن افطاری، سخنان فراوانی را در قالب روایات ارائه داده اند. اینکه افطاری بدهید حتی به دانه ای خرما. اما آنچه ما با آن مواجه هستیم فاصله بسیاری دارد با این سخنان و آنچه از لسان اهل بیت و پیامبر اکرم(ص) به ما رسیده است.

افطاری مجلل

فرهنگ برگزاری مهمانی های تشریفاتی در جامعه ما به حدی رسیده که اقشار متوسط هم، وقتی مهمانی افطاری برگزار می کنند، چندین نوع غذا بر سفره خویش می چینند و انواع میوه و شیرینی های مختلف را هم اضافه می کنند به طوریکه وقتی مهمانی به اتمام میرسد به نظر می رسد چیزی از محتوای سفره کم نشده و اغلب خوردنی ها دست نخورده باقی می مانند. به نظر می رسد در زمانه ای که عده ای در جنوب تهران؛ همین کلان شهری که درآن زندگی می کنیم و شاهد بریز و بپاش های گاه و بیگاه هستیم، وجود دارند که هفته ای دو بار مرغ می خورند و مابقی روزها را با خوردن نان و سیب زمینی سپری می کنند. افرادی که هیچ تصوری از سفره های مجلل مهمانی های ما و چیدمان رنگارنگ غذاها بر میزهای رستوران و تالارهای پذیرایی، ندارند و رنگ میوه های تابستانی را هم ندیده اند.

بهتر است قدری بیشتر در این باره تامل کنیم و به این موضوع بیندیشیم که سهم ما در این جریان های موجود چیست که بی تردید هر از یک ما این قدرت را دارد که سهم و نقش خود را تشخیص دهد و قدمی درست و شایسته در این راستا بردارد. قدمی در راستای تغییر در فرهنگ برپایی مهمانی و کاستن هر چه بیشتر تشریفات و تجملاتی که قطعا به افزایش صفا و صمیمیت های بیشتر خواهد انجامید.

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد