اسباب برکت در زندگی

در میراث روایی امام زین العابدین حضرت سجاد علیه السلام علاوه بر روایت هایی که معارف بلند اسلامی را در قالب دعا بیان کرده است روایت هایی نیز وجود دارد که حضرت در قالب نامه و دست نوشته هایی معارف تربیتی و انسان ساز را به دوستان و نزدیکان و از طریق ایشان به نسلهای بعدی انتقال داده اند. آنچه در ادامه می آید بخشهایی از این میراث علمی بی نظیر است که اکنون در اختیار ماست که از خداوند می خواهیم به ما توفیقی دهد تا بیش از پیش آنها را در زندگی به کار بندیم.

ویژگی منافقان در نهج البلاغه

---

در اهمیت بحث نفاق همین بس که سوره‌ای ویژه آن در قرآن آمده است.

هشدارهای مکرر مولای متقیان علی(علیه السلام) که خود قربانی توطئه‌های شوم آنان بود و با تمام وجود، مکر و حیله‌های آنها را لمس می‌کرد، مۆید دیگری بر اهمیت مطلب است که باید پرده از باطن منافقان برداشت و توجه مردم را به واقعیت زشت و پلید آنها جلب کرد.

بستن درهاى ورود شیطان‏

شیطان و عوامل ضد الهى و انسانى براى دست یافتن به انسان و از دست گرفتن سرمایه‏هاى معنوى او و نابود ساختن قوا و استعدادهاى الهى‏اش و زیر صفر بردن اعتبار و ارزش خدایى‏اش، راه‏هاى گوناگون دارند که خود انسان علت باز بودن آن راه‏هاست که با توفیق حضرت محبوب و رعایت قواعد الهیه راه‏هاى نفوذ دشمنان دیرینه سد خواهد شد.

---

راستى! نسبت به خود آسوده نباشید و از شرور و فتن و علل اغوا و وسوسه غافل نباشید که تا زنده‏اید خطر بر شما نزدیک است و بر شماست که همیشه در حالت دفع خطر باشید، راه دفع تمام خطرات ابلیسى و شیطانى و طاغوتى پناه بردن به خداست که اگر عملًا پناه ببرید از خطر در امان خواهید بود، گفتن «اعوذ باللّه» و این‏گونه استعاذه را چندان قدرتى و کمالى نیست، استعاذه حقیقى آن است که هر در ورود آن دیو و طریق اغوا و اضلال او بازشناسى و از هر راه که قصد تو کند سر راه در وى دربندى.

اهل بهشت با چه زبانی سخن می گویند؟

صورت و لفظ و اندام و لغت و کلمات را باطن به عهده می گیرد، نه ظاهر. در قیامت عقیده به زبان می آموزد که این چنین سخن بگو.

---

تلقین میت به عربی گفته می شود برای آن که بعد از مرگ باطن کسی که مسلمان باشد و برنامه قرآنی داشته باشد، ظهور می کند، عربی را می فهمد و به زبان عربی به خوبی سخن می گوید. از این رو زبان اهل بهشت عربی است.

نباید گفت کسانی که به عربی آشنا نیستند چگونه در بهشت سخن می گویند؛ زیرا زبان بهشت تابع عقیده اهل بهشت است و اصولا زبان و چهره و اندام به قالبی در می آید که مناسب قلب این شخص باشد. چطور عده ای به صورت انسان و عده ای به صورت حیوان محشور می شوند و عده ای صورتشان سیاه و گروهی صورتشان سفید است.[ سوره آل عمران، آیه 106]

صورت و لفظ و اندام و لغت و کلمات را باطن به عهده می گیرد، نه ظاهر. در قیامت عقیده به زبان می آموزد که این چنین سخن بگو.