از روز عرفه و شهادت حضرت مسلم اکثر مردم جامعه خود را برای آمدن ماه محرم آماده می کنند و تکاپوی برپایی هیئات مذهبی، دسته ها، تکیه ها و ... برای عزای حسینی هستند. همه جا سیاه پوش می شود، در تمام نقاط شهرها و در تمام محله ها بنرها و پلاکاردهای بر پایی مراسم های عزاداری به چشم می خورد.
با شروع ماه محرم و از شب اول، تقریباً به مدت ده شب شرکت در مراسم های عزاداری جزء برنامه ضروری و لاینفک مردم می شود. شب ها صدای عزاداری و دسته های زنجیر زنی به گوش می رسد.
به گفته بزرگان، انسان از دو قسمت تشکیل شده است، روح و جسم، این که کدامیک مهمتر است و باید بیشتر روی سلامت آن تمرکز کنیم، پرواضح و مشخص است، چه بسیار انسان هایی که به دلیل سلامت روان و روح، با بیماری هایشان مثل سرطان و تومور و ام اس به راحتی زندگی می کنند و به گفته خودشان با آن دوست هستند و چه بسیار انسان هایی که جسم شان سالم است اما روح بیمارشان، آنها را مجبور به استفاده از قرص های آرام بخش و ... می کند و زندگی را به کام خود و اطرافیانشان تلخ تر از زهر می کند.
این جوان 30 ساله و محبوب، خیلی بیشتر از انتظارها دوام آورد و در حالی که پزشکان آبان سال گذشته پیش بینی کرده بودند تنها 3 ماه دوام خواهد آورد اما با روحیه مثال زدنی اش تا روز پنج شنبه جنگید.
اینکه مىگویند سخن کز دل برآید، لا جرم بر دل نشیند، قانون کلّى نیست. زیرا سخن پیامبر از دل بود، ولى بر دل کفّار نمىنشست. با آنکه حضرت از عمق دل مىفرمود: «أَسْلَمْتُ وَجْهِیَ» من با تمام وجود تسلیم خدا هستم، امّا گروهى اعراض مىکردند.
(آل عمران ـ 20)
(از این رو) پس اگر با تو، به گفتگو و ستیز و محاجّه برخاستند، (با آنها مجادله مکن و) بگو: من و پیروانم روى به خدا تسلیم کردهایم. و به اهل کتاب (یهود و نصارى) و امیّین (مشرکان بىسواد مکّه) بگو: آیا شما هم (در برابر خدا) تسلیم شدهاید، پس اگر تسلیم شدند و اسلام آوردند همانا هدایت یافتهاند، و اگر سرپیچى کردند (نگران مباش، زیرا) وظیفهى تو فقط رساندن دعوت الهى است، (نه اجبار و اکراه) و خداوند به حال بندگان بیناست.
در این عصر صاحب این مصیبت عظیم کسی جز وجود مبارک حضرت صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیست و حضور در مجلس عزای ایشان و همراهی با او در گریه و حزن نوعی یاری نمودن ایشان است.
اگر عباس علیه السلام به عنوان یک امام شناس بصیر در یک شبکه اجتماعی یا ماهواره ای ظاهر می گشت به دنبال وحدت دنیای اسلام و همدلی امت پیامبر صلی الله علیه و آله می بود یا دنبال اختلاف افکنی و توهین به مقدسات این و آن؟!!
در عزای سالار شهیدان زار زار می گریست یا این که به جای گریستن زنجیر تیغ دار بر پشت خود می کشید و از روی آتش و میخ و سیخ راه می رفت و به تعبیر برخی از مدعیان «عزاداری خون» به راه می انداخت؟!
حتما نام علی گندابی را شنیده اید همینطور رسول ترک را؛ اسم هایی دیگر از چنین افرادی باید به گوشتان خورده باشد. قدیم ترها پر است از نام چنین افرادی که به نوعی لات زمان خود بودند افرادی که غالباً مرتکب لا ابالی گری و آزار رساندن به مردم می شدند به ویژه زمانی که شرب خمر می کردند اما این افراد تا دهه محرم می رسید به احترام حضرت ابا عبدالله و ایام سوگواری ایشان دور گناهان خود را خط می کشیدند. در واقع این ویژگی بسیاری از چنین تیپ شخصیت هایی در قدیم است. در این ایام آنها متفاوت از آنچه بودند ظاهر می شدند و این ویژگی و خصوصیت آزادگی آنها باعث رسیدن به درجات عالی و آینده ای طلایی برای آنها شده است.
در قرآن در مورد عزاداری و سوگواری داشتن برای مظلوم آیه داریم و باید بدانیم آن هایی که این اعمال عزاداری را بدعت می دانند در واقع سواد ندارند.
خدا اول روضه خوان است. برای دخترهای مشرک روضه خوانده است. چون در زمان جاهلیت مشرکین دخترانشان را زنده به گور میکردند.
آیه با یک ریتم ویژه نازل شد: «إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ، وَإِذَا النُّجُومُ انکَدَرَتْ، وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ، وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ» (تکویر/1-4)
خاصیتی که ریتم دارد ، این است که طرف خوب تشنه شود. مثل اینکه کسی وارد میشود بگویی: اگر فردا آمدم، اگر فردا چنین شد. اگر فردا... اگر فردا... میگویم: خوب بگو. باقیاش را بگو.