درباره من
... قرآن مبین ...................................
... کتاب خدا شناسی .........................
... پیام روشن خداوند ..........................
... هشداری برای جهانیان......................
... هدایت و رحمت و بشارت ..................
... بهترین الگوی انسانیت است...........
ادامه...
تأثیر دعا در فرج نسبت به احوال بندگان
تأثیر دعا در فرج نسبت به احوال بندگان
.
شخص مۆمن بعد از آن که به اهمیت دعا برای فرج آن حضرت پی می‌برد، عشق و محبت درونی اش نسبت به مولایش در وجودش شور و هیجانی ایجاد می‌کند و توفیق الهی نیز او را مدد می‌نماید، تا برای آن حضرت دعا کند و تعجیل فرجش را از خداوند بخواهد، و در این مسیر آنچه مهم است این است که سعی و تلاش کند تا موانع استجابت دعا را برطرف کند، و آنچه درسرعت بخشیدن به اجابت دعا نقش دارد، از آداب و شرایط دعا، فراهم نماید
تأثیر دعا در فرج نسبت به احوال بندگان
.
شخص مۆمن بعد از آن که به اهمیت دعا برای فرج آن حضرت پی می‌برد، عشق و محبت درونی اش نسبت به مولایش در وجودش شور و هیجانی ایجاد می‌کند و توفیق الهی نیز او را مدد می‌نماید، تا برای آن حضرت دعا کند و تعجیل فرجش را از خداوند بخواهد، و در این مسیر آنچه مهم است این است که سعی و تلاش کند تا موانع استجابت دعا را برطرف کند، و آنچه درسرعت بخشیدن به اجابت دعا نقش دارد، از آداب و شرایط دعا، فراهم نماید
اثر دعاء در فرج آن حضرت نسبت به احوال بندگان سه نوع است:
نوع اول:
دعای افراد مۆمن که اقرار به توحید و رسالت حضرت محمد ـ صلی الله علیه و اله و سلم ـ و ولایت ائمة طاهرین ـ علیهم السلام ـ دارند، هر چند اهل گناه باشند، تأثیر در امور دنیوی آنها دارد، و وسیله اصلاح امورشان خواهد شد، بر حسب آنچه در این فرمایش کریمه:«فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ بیان فرموده که: «هرکس عمل خیری از او صادر شود، فائده آن را ولو در دنیا خواهد دید.» (سورة زلزال آیة 7)
و نیز این دعا وسیله نجات آنها در آخرت است، به مقتضای فرمایش نبوی ـ صلی الله علیه و اله و سلم ـ که: «هرکس با قلب و زبان یا با مال یا به هر شکلی ذریه مرا نصرت و یاری نماید، او را در قیامت شفاعت می‌کنم، هرچند با گناه اهل دنیا وارد شود»
و این دعا، هم اظهار مودت قلبی و زبانی است، و هم مصداق موالات وشکر نعمت و احسان، و هم مصداق نصرت نسبت به آن حضرت می‌باشد.
طبق روایات وارده هنگامی که موالیان و دوستان خاندان عصمت وطهارت دعا می کنند، اولیای خدا آمین می گویند، وچه ارزشمند است دعایی که حضرت اباصالح المهدی علیه السلام آمینش را بگوید
و چون یک مرتبه از اصل تقوا ـ که دوری از کفر و شرک است ـ موجود است، به علاوه دشمنی با دشمنان اهل‌بیت ـ علیهم السلام ـ را که از ارکان تقوای ظاهری و باطنی است ـ نیز دارند، شرط قبولی اعمال و عبادات در آنها هست، پس دعای آنها در فرج، نزد خدا مورد قبول خواهد بود، و موجب اجر و ثواب اخروی می‌شود.
بنابراین؛ هرگاه این طایفه سعی در دعا برای فرج آن حضرت نمایند و مواظبت بر آن داشته باشند، امید زیادی هست که این دعا وسیله توفیق آنها برای ترک گناهان شده و به رتبه تقوا برسند.
نوع دوم:
افراد مۆمن که در تحصیل تقوا سعی و تلاش و مجاهده کرده، و اهتمام در توبه و استغفار ـ که اول مرتبه توبه است ـ دارند، و با این حال بر این دعا مواظبت می‌نمایند، پس اثر دعایشان این است که اعمال صالحه آنها و نیز توبه آنها نزد خداوند پذیرفته می‌شود، و سبب پایداری آنها در امر تقوا می‌گردد، و موجب رسیدن به درجات عالیه آن خواهد شد.
نوع سوم:
مۆمینی که به درجة کامل تقوای ظاهری و باطنی رسیده‌اند، آنها بر اثر این دعا از همة فضائل و فوائد دنیوی و اخروی که برای این دعا مقرر است برخوردار می‌شوند، دعای آنها نسبت به وجود مبارک امام زمان ـ علیه السلام ـ نصرت و یاری است، که خداوند غم و اندوه را از قلب شریفش برطرف می‌فرماید، شر دشمنانش را از ایشان و دوستانش دور می‌نماید، و باعث سرور و شادمانی آن حضرت می‌گردد، و نسبت به فرج کلی آن حضرت نیز نصرت است، زیرا به واسطة عزم و تمنای قلبی که برای ظهور دارد، از یاوران آن حضرت به حساب می‌آید.
به حضرت ابوعبدالله صادق علیه السلام عرضه داشتم: از عمرو بن اسحاق حدیثی به من رسیده. فرمود: آن را عرضه کن. گفتم: وی بر امیرالمومنین علی علیه السلام داخل شد، پس آن حضرت آثار زردی بر صورتش دید، فرمود: این زردی چیست؟. پس در مورد بیماریی که در او بود، توضیح داد. آن حضرت به او فرمود: ما خوشحال می شویم به خوشحالی شما، واندوهگین می گردیم به حزن شما، و بیمار می شویم به بیماری شما، و دعا می کنیم برای شما، وشما که دعا می کنید ما آمین می گوییم
و البته دعای داعیان را امام زمان آمین می گوید
طبق روایات وارده هنگامی که موالیان و دوستان خاندان عصمت وطهارت دعا می کنند، اولیای خدا آمین می گویند، وچه ارزشمند است دعایی که حضرت اباصالح المهدی علیه السلام آمینش را بگوید.
برای اثبات گفتارمان به بیان یک روایت بسنده می کنیم: محمد بن الحسن الصفار در بصائر الدرجات به سند خود از ابوالربیع شامی آورده است که گفت: به حضرت ابوعبدالله صادق علیه السلام عرضه داشتم: از عمرو بن اسحاق حدیثی به من رسیده. فرمود: آن را عرضه کن. گفتم: وی بر امیرالمومنین علی علیه السلام داخل شد، پس آن حضرت آثار زردی بر صورتش دید، فرمود: این زردی چیست؟. پس در مورد بیماریی که در او بود، توضیح داد. آن حضرت به او فرمود: ما خوشحال می شویم به خوشحالی شما، واندوهگین می گردیم به حزن شما، و بیمار می شویم به بیماری شما، و دعا می کنیم برای شما، وشما که دعا می کنید ما آمین می گوییم.
عمرو به امیرالمومنین علیه السلام عرض کرد: آنچه فرمودید دانستم، ولی چگونه ما دعا می کنیم شما آمین می گویید؟. آن حضرت فرمود: بر ما یکسان است حاضر و دور.
امام صادق علیه السلام فرمود: عمرو راست گفته است.(بصائر الدرجات، ص 260)
